پس از شهادت حسين بن علي ع و يارانش در دهم محرم سال 61 ه. ق، که خلافت اسلامي بطور آشکار با پيرايه‌هاي سلطنت آميخته شد و امامت اسلامي به حکومت جابرانه‌ي پادشاهي بدل گشت، ائمه اهل بيت(ع) مبارزه سياسي خود را به شيوه‌اي متناسب با اوضاع و شرايط، شدت بخشيدند. مبارزه‌اي که بزرگترين هدفش را تشکيل نظام اسلامي و تأسيس حکومتي بر پايه‌ي امامت قرار داده بود.
